Tag: wiara

Uczynki, podobnie, jak wiele innych rzeczy dają się podzielić na różne sposoby. Uczynki dzielimy na mówione, pisane i popełniane. W każdej z tych kategorii, występują uczynki lżejsze i cięższe. Istnieje podział uczynków z uwzględnieniem rodzaju szkodliwości uczynku, na uczynki ze szkodliwością odwracalną i nieodwracalną. Na przykład wybicie oka jest uczynkiem ze szkodliwością nieodwracalną. Szkodliwości takiego uczynku, nie da się cofnąć za żadne grzechy tego świata. Oko to nie paznokieć i nie odrośnie. Uczynek odwracalny ma miejsce wtedy, kiedy ktoś, ukradnie coś i skradzioną, niezniszczoną, a także nieużywaną rzecz zwróci właścicielowi.

To są przykłady uczynków popełnianych. Do uczynków mówionych i pisanych, zaliczają się opowiadania o tym, jacy jesteśmy dobrzy i szlachetni. Jak innym pomagamy. Można je także śpiewać. Niektóre ludzkie postępki, łudząco przypominają uczynki mówione. Są to nagłaśniane akcje charytatywne. Jeżeli powodzenie takiej akcji uzależnione jest od jak największej liczby biorących w niej udział osób, to trzeba je nagłośnić. Na przykład „róbta co chceta”, jest pożyteczne, mimo posiadania cech uczynków mówionych. Niestety, przy tej okazji, analogicznie, jak w procesie produkcyjnym powstają niepożądane produkty uboczne. Takie odpady. 

Z grupy uczynków mówionych i pisanych, można wyodrębnić uczynki pasożytniczo-dowartościowujące. Uczynki pasożytniczo-dowartościowujące, to są te uczynki, których mówiąca je osoba używa do podniesienia swojego autorytetu moralnego, kosztem czyjegoś autorytetu. Można je bardzo łatwo łączyć z uczynkami mówienia dobroci i używać oddzielnie. Mają one szerokie zastosowanie, począwszy od zwykłych śmiertelników, na politykach kończąc. Przykładem na to niech będzie stawiany innej osobie zarzut braku serca. I na tym kończę malutki fragment moich świątecznie grzesznych rozważań.

Totylkoja Biesikbeztuby.